Yes! I did it!

Vanmorgen net te laat met opruimen. Een flinke bui van een paar minuten zorgde ervoor dat ik de tent nat moest opruimen. Heeeel snel provisorisch opgerold en achter in de auto gepropt. Maar weer zien op de volgende camping.

Nog één kopje van die lekkere koffie, had ik bedacht. Zo grappig, toen ik binnenkwam vroegen ze al of ik weer cappuccino wou. Ik was blijkbaar al een vaste klant aan het worden na 3 dagen.🤣

De rest van de NC500 rijden had ik bedacht. En zien hoe ver ik vandaag zou komen. Manman, wat was het rijden weer een feest! Vandaag wel zo ongeveer het meest uitdagende stuk. Een berg op met haarspeldbochten in een éénbaansweg en flinke steile hellingen. En natuurlijk ook er weer af. Pittig! Maar het was geweldig om te doen. Het landschap blijft onveranderd mooi. Vanaf de zee reed ik langzaam weer het binnenland in. 

Rogie Falls was mijn doel. Zomaar op de kaart geprikt. Rond half 4 was ik daar. Leuk wandelingetje gemaakt van een dik half uur naar de waterval. Het bijzondere hier is dat zalmen op dit moment stroomopwaarts zwemmen, de waterval op, om verderop te paaien. Tot mijn grote verbazing zag ik twee die het probeerden. Prachtig om te zien!

Na dit avontuur maar eens gekeken hoe ver het nog zou zijn naar Inverness, het eindpunt van de NC500. En dat was nog maar een half uurtje! Dat moet lukken!

Dus...helemaal trots dat ik de 500 mijl (ruim 800 kilometer) heb volbracht. Ik probeerde een kampeerplek te vinden in Inverness maar helaas alleen maar plekken voor caravans en campers en niet voor mijn tent. 😪

Het volgende doel was Loch Ness (als je hier dan toch bent...) Gelukkig had de camping bij het meer nog wel plek voor een tent. Het was al met al dus best een lange dag. Maar wel erg de moeite waard weer!

Morgen maar eens zien of ik dat monster kan spotten ergens.